पहिली पायरी

दोन चिता जळत होत्या जवळ जवळ शेजारी
एक खूप भडकलेली, विझु विझु झाली दुसरी

पहिली म्हणे दुसरीला का ग विझतेस इतक्यातच
आहे आपले अस्तित्व धुगधुगी वा जळण्यातच
का व्हावे दुखी आणि का खंत करी


आपण असलो कायमचेच मरणावर जरी
आणि आपले वास्तव्य सदैव सरणावर तरी
जीवना नंतरच्या जीवनाची आपणच पहिली पायरी